Mattheüs 14 - Herziene Statenvertaling (HSV) (2024)

₁In die tijd hoorde Herodes, de viervorst, het gerucht over Jezus,

₂en hij zei tegen zijn knechten: Dat is Johannes de Doper; hij is opgewekt uit de doden, en daarom zijn die krachten werkzaam in hem.

₃Herodes had Johannes immers gevangengenomen, hem geboeid en in de gevangenis gezet, vanwege Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus,

₄want Johannes had tegen hem gezegd: Het is u niet geoorloofd haar te hebben.

₅En hij wilde hem doden, maar hij was bevreesd voor de menigte, omdat zij hem voor een profeet hielden.

₆Maar toen de verjaardag van Herodes gevierd werd, danste de dochter van Herodias in hun midden, en zij behaagde Herodes.

₇Daarom beloofde hij haar met een eed dat hij haar zou geven wat zij ook maar vragen zou.

₈En daartoe opgestookt door haar moeder, zei ze: Geef mij hier op een schotel het hoofd van Johannes de Doper.

₉En de koning werd bedroefd, maar omwille van de eden en om hen die met hem aanlagen, gaf hij bevel dat het haar gegeven zou worden;

₁₀en hij stuurde iemand en liet Johannes in de gevangenis onthoofden.

₁₁En zijn hoofd werd op een schotel gebracht en aan het meisje gegeven, en zij bracht het bij haar moeder.

₁₂En zijn discipelen kwamen, namen het lichaam weg en begroeven het; zij gingen heen en berichtten het Jezus.

₁₃En toen Jezus dit hoorde, vertrok Hij vandaar met een schip naar een eenzame plaats, alleen; en de menigte, die dat hoorde, volgde Hem te voet vanuit de steden.

₁₄En toen Jezus uit het schip ging, zag Hij een grote menigte, en Hij was innerlijk met ontferming bewogen over hen en genas hun zieken.

₁₅Toen het avond werd, kwamen Zijn discipelen naar Hem toe en zeiden: Deze plaats is eenzaam en de tijd is nu verstreken; stuur de menigte weg, zodat zij naar de dorpen kunnen gaan om voor zichzelf voedsel te kopen.

₁₆Jezus zei echter tegen hen: Het is niet nodig dat zij weggaan, geeft u hun te eten.

₁₇Maar zij zeiden tegen Hem: Wij hebben hier niets dan vijf broden en twee vissen.

₁₈Hij zei: Breng ze hier bij Mij.

₁₉En Hij gaf de menigte opdracht op het gras te gaan zitten; en Hij nam de vijf broden en de twee vissen, en terwijl Hij opkeek naar de hemel, zegende Hij ze. En toen Hij ze gebroken had, gaf Hij de broden aan de discipelen, en de discipelen gaven ze aan de menigte.

₂₀En zij aten allen en werden verzadigd, en ze raapten het overschot van de stukken brood op, twaalf manden vol.

₂₁Zij die gegeten hadden, waren ongeveer vijfduizend mannen, de vrouwen en de kinderen niet meegeteld.

₂₂En meteen dwong Jezus Zijn discipelen in het schip te gaan en voor Hem uit te varen naar de overkant, terwijl Hij de menigte weg zou sturen.

₂₃En toen Hij de menigte weggestuurd had, klom Hij de berg op om er in afzondering te bidden. Toen het avond was geworden, was Hij daar alleen.

₂₄Het schip was al midden op de zee en verkeerde in nood door de golven, want ze hadden de wind tegen.

₂₅Maar in de vierde nachtwake kwam Jezus naar hen toe, lopend over de zee.

₂₆En toen de discipelen Hem over de zee zagen lopen, raakten zij in verwarring en zeiden: Het is een spook! En zij schreeuwden van angst.

₂₇Maar meteen sprak Jezus hen aan en zei: Heb goede moed, Ik ben het; wees niet bevreesd.

₂₈Petrus antwoordde Hem en zei: Heere, als U het bent, geef mij dan bevel over het water naar U toe te komen.

₂₉Hij zei: Kom! En Petrus klom uit het schip en liep op het water om bij Jezus te komen.

₃₀Maar toen hij op de sterke wind lette, werd hij bevreesd, en toen hij begon te zinken, riep hij: Heere, red mij!

₃₁Jezus stak meteen Zijn hand uit, greep hem vast en zei tegen hem: Kleingelovige, waarom hebt u getwijfeld?

₃₂En toen zij in het schip geklommen waren, ging de wind liggen.

₃₃Zij die in het schip waren, kwamen Hem aanbidden en zeiden: Werkelijk, U bent de Zoon van God!

₃₄En toen zij overgevaren waren, kwamen zij in het land Gennesaret.

₃₅En toen de mannen van die plaats Hem herkenden, stuurden ze bericht rond in heel die streek en brachten allen bij Hem die er slecht aan toe waren;

₃₆en zij smeekten Hem alleen maar de zoom van Zijn bovenkleed te mogen aanraken. En allen die Hem aanraakten, werden gezond.